ความคิดเห็นเรื่องส่วนตัวด้านศิลปะ ด้านวรรณกรรมการแต่เพลง แต่งกลอนต่าง ๆ

#ความคิดเห็นส่วนตัวเรื่องงานศิลปะ

ด้านวรรณกรรมการแต่งเพลงการแต่งกลอน

ข่าวลำไยนักร้องลูกทุ่งสาว ที่กำลังอื้อฉาวเต็มหน้าฟีด..

ถ้าไม่ใช่ลิ้งค์การแสดงของลำไยแล้ว

ข้าพเจ้าเลือกไม่เสพ ปัดผ่าน เพราะไม่ได้สร้างประโยชน์ในชีวิตข้าพเจ้าเลย..

เลยไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่

การเสพผลงานของลำไยช่วยให้ผ่อนคลายเราเลือกรับความบันเทิงจากตรงนั้นจ้ะ..

แต่การเสพข่าวที่เราไม่รู้ตื้นลึกหนาบางไม่รู้เรื่องจริงของชาวบ้านคนดัง

#มันทำให้เราสูญเสียเวลาและโอกาสในการหาความสำเร็จของตัวเอง..

 

มีคนบอกว่า..ปุ้ยแต่งเพลงจากชีวิตจริง..แต่งมาจากประสบการณ์ที่เขาได้เจอ

ก็ว่ากันไปเนาะ..ไม่รู้สึกหรือเป็นการผูกอารมณ์ความคิดของเรา

ไปกับชีวิตของคนอื่นมากเกินไปหรือเปล่า

 

ก็เลยคิดสรุปประเด็นชีวิตการกระทำของคนไปตามที่ตัวเองคิด...แต่...

#มันไม่ใช่เรื่องจริงทุกเรื่องดอกนะที่จะแต่งจากชีวิตจริง

 

#ศิลปินก็สร้างสรรค์ผลงานไปตามจินตนาการ..

ปล่อยให้คนเสพผลงาน #จงเดาไปเถอะว่า..

#เรื่องที่เขาแต่งเรื่องที่เขาเขียนมาจากเรื่องจริงของเขาหรือเรื่องจริงของใคร..

 

การเขียนนวนิยาย การเขียนกลอนก็เหมือนกัน

คนเขียนจะได้วัตถุดิบจากเรื่องจริงเอามาปรุงแต่งเติมสี ทั้งจากเรื่องของคนอื่น

หรือความรู้สึกของตัวเองที่ได้รับการกระทบ

โดยการเอาตัวเองเข้าไปนั่งในสถานการณ์ต่างๆที่มันเกิดขึ้นนั้น..ลองดูก็ได้

 

#และบางทีก็เขียนจากเรื่องที่จินตนาการล้วนๆ..

 

แต่เพราะเรื่องจินตนาการนั้น 

#อยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงที่เกิดขึ้นได้บนโลก

เกิดขึ้นได้กับทุกคน มันก็อาจจะบังเอิญไปโดนใจใคร..

คนอ่อนไหวก็คิดไปว่าเขาเขียนขึ้นมาจากชีวิตของเขา

หรือเขาเขียนเพื่อใครเช่นนั้น..กลอนก็เช่นกัน

 

ที่พูดมาไม่ใช่อะไร..อยากบอกว่า

สำนวนที่เขียนไปก็คือจินตนาการอาจไม่มีเรื่องจริงทั้งของข้าพเจ้าด้วย..

และเรื่องจริงของผู้อื่นด้วย

 

แล้วเรื่องจริงในกลอนมีเรื่องจริงด้วยไหม..

 

#ตอบว่ามี..มีเป็นบางสำนวน บางสำนวนก็ไม่ใช่ทุกประเด็น..

และแต่ละประเด็นที่มีมันก็เป็นเรื่องทั่วไปของมนุษย์ เรื่องทั่วไปของธรรมชาติที่เกิดขึ้นได้

 

ดังนั้นผู้เขียนเขาก็เขียนไป คนแต่งเพลงเขาก็แต่งไปแล้วก็ให้คนอ่าน

คนเสพผลงาน เดาเอาเองว่ามันมาจากไหนเป็นเรื่องจริงของใคร

#เป็นเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง..

 

ฉะนั้น..ชอบสิ่งไหนก็เสพเพื่อความบันเทิงอย่าไปอินมากปวดตับ

 

ข้าพเจ้ามีสำนวนกลอนยาว เป็นเนื้อเรื่องสั้นก็มี

เป็นวรรณศิลป์ เนื้อเรื่องรัก แอบรัก อกหัก หวามไหวก็มี

แต่เพราะเหมือนกลุ่มเป้าหมายของที่นี่

จะยังไม่มีใครเสพผลงานแนวนี้ข้าพเจ้าก็แค่ไม่เอามาลงที่นี่จ้ะ

 

เน้นกลอนเปล่าสั้นๆที่แสดงแนวคิดเพียงบางมุม

เท่านั้น..เพราะน่าจะอ่านกันได้ง่ายๆ สะกิดกัดจิกอารมณ์นิดหน่อย

พอหอมปากหอมคอเนาะ

 

ว่างๆอารมณ์ดีเมื่อไหร่จะลงกลอนรักหวานสยิวกิ้วให้อ่านนะจ๊ะ😁

จะมีใครอยากอ่านบ้างไหมน้อไม่มีไม่ลง..🤭

 

#เราเป็นนักเขียนบล็อกคนหนึ่ง

นำมาจากเฟชบุ๊คของตัวเอง...การทำหนังสือเล่มเล็กรู้สึกจะตันๆ แล้ว

คงต้องปรับบล็อกเป็นเรื่องงานเขียนพร่ำเพ้อไป 

ไม่อยากให้บล็อกร้าง

ขอบคุณที่ติดตามค่ะ